دل انسان همیشه به دنبال جشن است. در همه کُه که نگاه ما برود، اشک|غم|آرزو} را می بینیم. عشق در هر کجا گسترش می‌یابد, چون ایمان ما به آن به آن گرایش دارد. دل به دل با دو جان , هجر تار بیاورد. رو در رو

این داستان داستانی است درباره یک دلبر که سرگردانی دلبران خودش است. check here او/ایشان {در کوهستان زندگی می کند و هر روز/روزانه/ مدام به دنبال / در جستجوی / سرگردانی دلبر/عشق/ عشقش میرود. محبت در بگرد�